Kedekkedeng kedekkedeng hoehooooeee

Op een klein stationnetje

Inderdaad, ’s-Morgens in de vroegte. Stonden zeven wagentjes, netjes in een rij.
Wie is er niet groot mee geworden? Hakke hakke puf puf. Maar ja, die stoomtreintjes zijn nu een stuk lastiger te vinden. Maar wat in Frankrijk daarentegen wel heel populair is, zijn de diverse trajecten waar je over dat eeuwenoude enkelspoor nu met een fiets kan rijden, de zgn “vélo rail”. Ik moest het even opzoeken, maar het officiële woord is “draisine” of “railvoertuig”. Als je die dan weer in Google gaat zoeken met de toevoeging “fiets” dan kom je dus karretjes tegen die door 1 of 2 personen middels een trapstel worden voortbewogen op het spoor. Het is ook bekend in België en Duitsland en in Frankrijk dus erg bekend onder de naam vélo rail.

Wij hebben het geluk dat het oude station van Confolens in de loop der jaren is gerestaureerd, maar ook al heel lang vertrek- en aankomstpunt is voor 1 van de trajecten van de vélo rail in Frankrijk. Uiteraard ben je geheel van het landschap afhankelijk hoe spectaculair de rit wel of niet gaat worden. Maar meestal worden deze lijnen geëxploiteerd in een toch wel bosrijke omgeving met fraaie landerijen en vergezichten. Zo ook die bij ons in Confolens in de Charente. Als gezegd, het vertrekpunt is het oude station van Confolens, waar je sinds een paar jaar ook welkom bent voor een ritje met de gerestaureerde dieseltrein.

Vélo Rail

Alles speelt zich af op een enkel spoor en ze hebben nu het spoorboekje dusdanig ingericht dat je zelfs combinatiekaartjes kan kopen. Dus van A naar B met fiets om dan van B naar C met de trein te gaan. Daar heb je pauze en kan je iets drinken om vervolgens weer met de trein naar B terug te reizen en dan het laatste stukje weer te fietsen naar A, zijnde Confolens. Maar wij vinden het gehele traject op de fiets toch het leukste. En ja, het is Frankrijk, en dus is niet het gehele traject vlak. Maar ook vroeger al wilde ze liever de trein zo vlak mogelijk laten rijden, en dus zijn de hoogteverschillen minimaal.

Het vertrek is meteen al erg leuk, want het station ligt aan de rand van Confolens en dus rij je een stukje door Confolens waaronder ook over een viaduct waar de auto’s weer onderdoor rijden. Vervolgens rij je nog achter fraaie huizen langs om daarna in een mooie natuurlijke omgeving terecht te komen. Onderweg passeer je nog een stationnetje en wel die van Ansac sur Vienne. Maar eigenlijk zijn onderweg het allerleukste, zeker voor de kinderen, de spoorwegovergangen die je tegenkomt. De slimmeriken zullen raar opkijken wanneer de overwegbomen “dwars” over de rails staan.

Spoorwegovergang

Dat is natuurlijk met reden gedaan. Nu ben je namelijk gedwongen om je railvoertuig stil te zetten op die punten waar de gewone wegen het spoor kruisen. Uiteraard krijgen de automobilisten een knipperend licht en een stopteken te zien en te horen, maar de deelnemers aan de vélo rail moeten zelf handmatig die spoorbomen omhoog en naar beneden doen. Het blijft leuk, hoe vaak je het ook doet en op zeker dat je onderweg gaat horen “nee, ik ben aan de beurt”.

Maar dan kan het ook gebeuren, zeker in de zomer, dat jullie sneller fietsen dan de fiets die voor jullie is vertrokken. Het is maar enkel spoor, dus inhalen is niet mogelijk. Als je eenmaal vlak achter je voorganger zit roep je simpelweg “changé?” Iedereen moet lachen, de voertuigen worden stil gezet en men stapt af, wisselt van voertuig en je gaat weer verder. Op het eindpunt, zo’n 9 km verder, moet iedereen van de fiets af en wordt er op de laatsten gewacht. Er zijn vaste vertrektijden vanuit Confolens, dus het kan nooit te lang duren. Tijdens het wachten kan je lekker wat drinken en/of een ijsje eten om daarna weer terug te fietsen. De “machinist” heeft een mooi trucje in petto om de fietsen weer om te draaien en als je nog weet wie de snelste was laat je die als eerste weer vertrekken.

Op zeker dat je een hele leuke ochtend of middag zal hebben. Er kunnen maximaal 5 personen op de fiets waarbij er steeds maar 2 hoeven te trappen. Afhankelijk van de lengte kan een gemiddeld kind van een jaar of 8 a 9 wel bij de trappers, maar de allerkleinsten kunnen ook veilig als passagier mee. Verder rij je een heel groot gedeelte in de schaduw, dus bij uitstek ook geschikt om te doen op warme en zonnige dagen. En aan het eind van de dag staan alle wagonnetjes weer netjes in een rij. Hakke hakke puf puf.

Voor een goede indruk bekijk je ons zelf gemaakte filmpje (klik op de foto)